خیلی وقت گذشته از آن وقت ها که مادربزرگ هنوز بود. هنوز...   

ولی هنوز هم دلم تنگ میشود برای مادربزرگ و آن روضه های ساده... برای آن سفرۀ حضرت فاطمه -سلام الله علیها- که پهن میشد از آن عصرها که خانوم ها توی خانه مادربزرگ دور هم جمع میشدند؛ خنم قرآن میخواندند و دعا و زیارت و روضه اباعبدا.. الحسین

بگذار در خیال خوش خودم، چشم انتظارمان به در نشسته باشی و

من دلتنگت که شدم

سراغ از کوچه های کودکی و حیاط خانه و شوق جمعه ها را خواهم گرفت

و قول بده

باز هم دانه های تسبیح ت را نذر آرزوهایم کنی

و دلواپسم بمانی...