سفرنامه 1

سلام نازنین من

روز جمعه ساعت 12.5 پرواز داشتیم به مقصد فرودگاه دنیزلی که با یک ساعت تاخیر انجام شد شما هم حسابی خسته بودی طوری که تو فرودگاه امام رو صندلیا که منتظر بودیم چرتت گرفته بود واسه همون شما رو گذاشتیم داخل کالسکه و بردیا هم خواب بغل مامان بود خلاصه بعد 3.5 ساعت پرواز رسیدیم فرودگاه دنیزلی و چون شما تو بغل بابا و بردیا هم تو بغل من خواب بود صبر کردیم تا صف قسمتی که مامور فرودگاه پاسپورت ها رو مهر ورود می زد خلوت بشه و به عنوان اخرین نفرات رفتیم تو صف و بعد مهر ورود رفتیم سالن تحویل بار که اونجا بنده خدا خانمی که مامور فرودگاه بود شما رو بغل کرد تا بابا چمدونا رو تحویل بگیره و کالسکه رو باز کنه و شما بری تو کالسکه و بعدشم چون یه خورده هوا خنک بود مامور فرودگاه پتو رو پیچید دورتون و از لیدر تور خواست کمک کنه تا کالسکه رو تا جای اتوبوس ببریم و بعدشم سوار اوتوبوس شدیم و راهی کوش اداسی که یک 3 ساعتی راه بود و همه رفتن تو فاز خواب

صبح که رسیدیم  کوش اداسی لیدر تور مسافرا رو به نویت در هتل هاشون رسوند و نوبت به هتل ما که رسید با ما امد قسمت پذیرش تا فرم های هتل رو پر کنه و اتاقمون رو اکی کنه و بعد رفتنش  یه دستبند ابی به دست منو بابا بستن که اسم هتل روش نوشته بود و با داشتن این دستبند امکان استفاده از کلیه امکانات هتل فراهم بود ولی چون طبق قوانین هتل ها اتاق ساعت 2 تحویل می شه و پذیرش گفت به خاطر پر بودن اتاق ها امکان تحویل اتاق زودتر از موعد ممکن نیست ما رو به رستوران راهنمایی کردن تا تو این فاصله صبحانه بخوریم و از استخر و دریا استفاده کنیم البته شما در تموم این مدت رو مبلای لابی خواب بودی واسه همون واستادیم تا بیدار شدی و به اتفاق رفتیم صبحانه تو یه رستوران با ویوی خیلی عالی از دریای اژه

هتل معماریه بسیار زیبایی داشت و چون تو یه منطقه کوهستانی ساخته شده بود بصورت پلکانی بود

از لابی به سمت پایین دو طبقه بود که اولی مربوط به یک بار شبانه و سالنی بود که اخر شب اونجا موسقیه زنده اجرا می شد و معمولا هرشب خواننده یکی دو تا آهنگ ایرانی هم می خوند و طبقه پایین ترش رستوران بود و حمام ترکی . از اونجا باز یک اسانسور دیگه بود  که 2 طبقه پایین می رفت اولی مربوط به سالن ماساژ بود و بعدی تو رو می برد به کنار دو تا از استخر های هتل که مشرف به دریا بود یک استخر خیلی بزرگ و عمیق تر برای بزرگترها و یک کوچولوی کم عمق برای بچه ها که کنارشون یک بار هم بود و محلی برای سرو بستنی که عصرا سرو می شد و کلی تخت برای حموم افتاب 

از کنار این استخرها یک پل چوبی به سمت پشت هتل می رفت که اونجا یک  استخر دیگه بود واسه بزرگترها البته با عمق 1.4 که معمولا هم بر خلاف اون استخر دیگه که خیلی شلوغ بود خلوت خلوت بود با تخت های دو نفره برای حموم افتاب . از محوطه دو تا استخر اولی یک اسانسور دیگه که پاناروما بود با یک ویوی بسیار زیبا از دریا باز 2 طبقه پایین تر می رفت . طبقه اول مربوط می شد به پارک ابی ( یک استخر با چند تا سرسره ) و استخر اصلیه بچه ها که اونم چند تا سرسره داشت ٬اسنک بار و یک بار دیگه که عصر ها اونحا شیرینی سرو می شد اسنک بار از ساعتای 10 صبح تا قبل شام فعال بود و همبرگر و پاستا و پیتزا و سیب زمینی سرخ شده داشت مثل بقیه ی جاهای هتل بصورت کاملا نامحدود هر چقدر دلت بخواد و خلاصه نهایتا اسانسور در طبقه ی پایین تر می بردت لب ساحل اختصاصیه هتل . یک ساحل بزرگ بسیار زیبا که شبیه یک خلیج بود محصور شده بین دو تا دیواره ی صخره ای بزرگ با اب بسیار زلال و شفاف که دو طرفش دو تا اسکله چوبی درست کرده بودن و روش کلی تخت بود واسه حوم افتاب و یک بار دیگه

اولین صبحانه ی هتل

این عکسای پایینی هم مربوط به استخر شماره 1 بچه هاست قبل تحویل اتاق

ورود به دریای اژه

دریای اژه و ساحل اختصاصیه هتل

و یک ته بندی خوشمزه قبل نهار از اسنک بار هتل بعد یک اب تنی

که با وجود اینکه اتاقی که برامون رزرو شده بود یک اتاق استاندارد بود ولی چون موقع پذیرش ازشون خواسته بودیم اتاق رو به دریا بهمون بدن وقتی رفتیم اتاق رو تحویل بگیریم کلی سوپرایز شدیم . همون روز هم یه تخت اضافی واسه شما اوردن تو اتاق

ویوی اتاق

پارک ابیه هتل

اسانسور پاناروما كه تا لب ساحل مي رفت

استخر اصلیه بچه ها